Voordat de 'kernbom' valt... 'Oppenheimer.'

WES 1

Een drie uur durende film kan maar beter heel beklijvend zijn, dacht ik op voorhand. Wel, dat was de film ‘Oppenheimer’ ook. Vergezeld door mijn moeder en zus plofte ik me neer in de comfortabele stoelen van UGC Turnhout. Het was voor ons allen al even geleden nog eens een film in de zaal te hebben bekeken. Mag ik even accentueren dat een bioscoopbezoek ook een dure aangelegenheid geworden is? Zelfs al hadden we tickets via social deals.

De film gaat over Dr. Oppenheimer die een geniale natuurkundige en fysicus blijkt te zijn. En kwantumfysica als eerste begreep en doceerde in Amerika. Daarnaast had hij ook wel wat donkere dwangmatige gedachten maar zijn persoonlijkheid werd niet zozeer uitgediept. De grootste verhaallijn gaat over het samenwerkingsproces met andere bollebozen dat heeft geleid tot de berekening en ontwikkeling van de Atoombom. Een andere invalshoek van de film gaat over hoe Dr. Oppenheimer een marionet in een heel politiek systeem blijkt te zijn en eigenlijk maar een gebruiksvoorwerp was. Zijn genie was bruikbaar, meer ook niet. “Hiroshima (en Nagasaki) is not yours. It was my call”; citeerde president Truman. Amerikaanse politiek wordt hier, net zoals in het nu als onfraai getoond.

Normaal gesproken houd ik van films waarin karakters verfijnd zijn uitgediept. Hier was dat niet het geval. Dat gaf ons achteraf een interessant vraagstuk over hoe ‘slecht’ Dr. Oppenheimer nu eigenlijk was? Hij bleek achteraf wroeging te hebben over alle doden die zijn bom had veroorzaakt. Hij maakte de bom met de bedoeling WOII te doen stoppen. Wie kan daar nu tegen zijn? Maar hoe desastreus de gevolgen achteraf bleken, leek hij niet te hebben ingecalculeerd. Ze gingen helemaal ‘op’ in het technisch wetenschappelijk aspect van de bom. Zonder zich af te vragen of ze evenzeer moordenaars zijn als de bom maar 20.000 mensen doodt in plaats van meer dan 200.000. Hij was niet gewetenloos en dat gaf ons een gevoel van rust op één of andere manier.

Hij en zijn team in Los Alamos testten de bom uit. (Trinity) Dat gaf wel een geweldig klank- en lichtspel. Een echte apotheose. Dat maakte indruk. Gelukkig was het maar film.